Jews by Choice – czyli z humorem i prosto od Pana Boga.
Jews by Choice to dokument prostoduszny i czysty w swych intencjach. Zliczając całą stertę artefaktów, jakimi obdarzamy naszych południowych sąsiadów, różne w swej relacji z…
Goldoni po ostravsku aneb Sluha dvou pánů – czyli gra płaskich uprzedzeń i kiepskiego tekstu.
Grany od trzech lat z małą górką Goldoni po ostravsku aneb Sluha dvou pánů to tytuł bardzo lubiany przez publiczność Divadla Antonína Dvořáka. Zresztą można…
A máme, co jsme chtěli – czyli znowu te czeskie rozliczenia.
A máme, co jsme chtěli to historia z nie byle jakimi aspiracjami. Ostatni dzień wolnej i wspólnej Czechosłowacji musi przecież zwiastować coś więcej , bowiem…
Franta mimozemšťan – czyli jak Czesi odkryli nowy gatunek filmowy.
Plakat Franty mimozemšťana z latającym talerzem w centrum nie pozostawia wątpliwości, że to ten właśnie element zdeterminuje ten obraz. Już samo to nawet przy marniejącej…
Czyli Czesi mają wyrąbane na wszystko Czyli czeskie kino-teatr-telewizja wciąż dają radę Czyli nietypowe miejsca, ludzie i artefakty Czyli Ostrawa prosto i na temat
Norbert Lichý – czyli ostrawski Pan aktor.
16 stycznia 2024 roku zmarł jeden z najwybitniejszych ostrawskich aktorów filmowych i teatralnych Norbert Lichý. Nam trudno w to uwierzyć, bo jeszcze świeżo w pamięci…
Bratři – czyli o pewnej spektakularnej ucieczce na zachód.
Poprzednie Następne O obrazie Bratři było w Czechach głośno jeszcze zanim trafił na ekrany kin. Zresztą trudno się dziwić, że w kraju w swej starszej…
Czeska telewizyjna jesień filmowa 2023 – czyli kilka poprawnych tytułów w morzu nowości.
Poprzednie Następne Czeska telewizyjna jesień filmowa 2023 wnosi sporo materiału w wyadniu prywatnych nadawców, co jednak wymaga doprecyzowania. Česká Televize i dwaj jej prywatni konkurenci(…
Nikdy neříkej nikdy – czyli całkiem poprawna komedia romantyczna.
Każdy rok przynosi takich pozycji jak Nikdy neříkej nikdy kilkanaście. Modus operandi to raptem kilka głośnych nazwisk, niezbyt problematyczna fabuła i bardzo często anglojęzyczna ścieżka…
Buď chlap – czyli pana reżysera chyba mocno poniosło.
Buď chlap okazał się dla nas filmem z konieczności. Niczego innego czeskiej produkcji wówczas po prostu nie grali. Nie ukrywamy przy tym sympatii dla kilkorga…
Buko Alice Nellis-czyli o nietypowej drodze do emancypacji.
Filmów poruszających starość w czeskiej kinematografii w ostatnich latach nie mieliśmy zbyt wielu(Babí léto, Bába z ledu). Trudno tu o oryginalność, balansujemy blisko granicy traumatyzowania,…
Vyšehrád-czyli sympatyczne kino o dość prostej podbudowie.
Filmowa odsłona Vyšehrádu jest w pewnym sensie fenomenem. Wzrastała przecież stopniowo licząc od wyemitowanej jeszcze w roku 2016 10-odcinkowej niskobudżetowej serialowej formy, na odlew i…
Czeska telewizyjna jesień filmowa 2022-czyli coś sensownego zawsze się znajdzie.
Tegoroczna ramówka czeskiej telewizji wpisuje się w zasadzie w kanon. Nie ma tu szczególnych zaskoczeń i nie jest tym razem ani lepiej, ani gorzej. Pozostają…
Betlemské světlo-czyli jak miło tego pana u nas gościć.
Betlemské světlo musi być radością każdego kinomana kochającego całą tę solidną baterię svěrákových filmów licząc jeszcze od tych tworzonych z pominięciem syna. Wciąż pozostaje poruszenie…
Czeska telewizyjna jesień filmowa 2021-czyli ujdzie tym razem.
Tegoroczna jesień filmowa czeskiej telewizji to jak zawsze o tej porze roku nowa ramówka, a w tym nowe tytuły, kontynuacje etc. Tu po równo swój…
Chata na prodej-czyli milion kulejących mikroscenariuszy dość teatralnego obrazu.
Chata na prodej Tomáša Pavlíčka to licząc małe doświadczenie młodego reżysera film dosyć poczciwie zrealizowany. Kameralne kino, sporo nazwisk, dobre usytuowanie charakterologiczne, czy życiowe trudy…
70 lat Miroslava Donutila-czyli samopal vzor 24 w natarciu.
To już mija ponad miesiąc od okrągłych siedemdziesiątych urodzin Miroslava Donutila. Same medialne urodziny przebiegały hucznie, a swojego wywiadu czy programu doczekali się ci z…
3 Bobule-czyli siła sentymentu bez wartości dodanej.
3Bobule to niby tylko nostalgiczny powrót po jedenastu latach. Czy udany? Niestety nie. Dość wyjść z założenia, że to taka seria z opcją potencjalnego wybaczenia….
Hovory o štěstí mezi čtyřma očima-czyli Patrik Hartl w swojej teatralnej odsłonie.
Hovory o štěstí mezi čtyřma očima ze Studio DVA divadlo według scenariusza Patrika Hartla niebawem dożyje swej pięciolatki na teatralnej scenie. Sam scenarzysta, znane praskie…
Miód albo jak chciałam się bzykać z Tomaszem Schimscheinerem-czyli Tomáš Svoboda namieszał.
Miód albo jak chciałam się bzykać z Tomaszem Schimscheinerem Teatru Ludowego to nasze drugie spotkanie z kameralną sceną pod krakowskim ratuszem i już czwarty „wspólny”…
Rodina je základ státu-czyli Divadlo Palace w komedii pomyłek.
Dům kultury města Ostravy bardzo mnie ostatnio zaskoczył. Pod nosem parę śląskich teatrów z rodzaju ersatz z zaplanowanym rocznym bilansem, w których obok przedstawień własnych…
Čas pod psa-czyli Divadlo Kalich w Ostrawie.
Dům kultury města Ostravy w roku 2021 nie rozpieszczał repertuarem reprezentowanym przez praskie teatry. Stąd gdy 27.02 zaplanowano Čas pod psa Komorní divadla Kalich długo się nie zastanawialiśmy. Założenie…
Na střeše-czyli i Czechy mają swojego Clienta Eastwooda.
Jiří Mádl i całe to pokolenie młodych z aspiracjami ze stemplem w dowodzie z epoki tuż przed aksamitną rewolucją, nigdy nie był bohaterem mojego romansu….
Šarlatán-czyli świetna historia bez filmowego przesłania.
Šarlatán Agnieszki Holland nie miał być klasyczną biografią. Reżyserka tego gatunku nie lubi, zarzucając mu zupełnie słusznie hagiograficzną inercję. Tej przeszkody pozbyła się swój film…
Havel-czyli dobrze technicznie i w płynnym ciągu logicznym.
Havel w Czechach musiał wzbudzić kontrowersje. Nie idzie już nawet o historyczny spór o nasileniu być może mniejszym niż polski Okrągły Stół, choć wciąż znaczącym….
Všechno bude-czyli skromne kino drogi warte sześciu statuetek.
Všechno bude to obok Hastrmana drugie z przyjemnych zaskoczeń pośród nominowanych do Czeskich Lwów 2019. Każdy z tych obrazów wniósł sporo ożywienia do czeskiej kinematografii,…
Veterán Jana Hřebejka-czyli przezroczysty obraz i kilkadziesiąt klisz.
Jan Hřebejk zadowalał już gusta niejednego kinomana, kręci dużo, najczęściej z sukcesami, a krytyka w większości jest dlań dość łaskawa. Licząc od Pelíšek jest tego…
Vodník-czyli paralelna dynamika niezłej kryminalnej miniserii.
Vodník to w obrębie detektywistycznych miniserii delikates jaki w czeskiej telewizji nie trafia się często. Zjawisko to tym ciekawsze, że Viktor Tauš, mocniejszy producencko niż…
Krycí jmeno holec-czyli dwupoziomowa pomyłka z dabingiem.
Krycí jmeno holec należy bezwzględnie do kategorii wielopoziomowych pomyłek. Brakuje tu tempa, dominuje fabularna mętność, gdzieniegdzie trudno znaleźć racjonalne wytłumaczenie dla tła epoki, a dabing psuje…
Vlastníci Jiřího Havelky-czyli pyszna charakterologiczna burza czeskiej wspólnoty mieszkaniowej.
Trudno wyobrazić sobie lepszy debiut reżyserski na dużym ekranie niż Vlastníci Jiřího Havelky na podstawie przedstawienia Společenstvo vlastníků tegoż reżysera w Divadlo Vosto5 . Były…
Miroslav Krobot-czyli Pan Ewenement.
Nie przepadam za kategorią: aktor charakterystyczny. Specyficzny, surowy, oszczędny w środkach, to ten sam rozdział, a potem zbyt często wychodzi na scenę plastikowe spojrzenie sprzęgnięte…
Teroristka-czyli aktorska trupa bez precedensu.
Teroristka z Ivou Janžurovou i Martinem Hofmannem, kinowy przebój Radka Bajdara, trafił do kin już w kwietniu tego roku. Upływały trzy lata od kinowego debiutu Teorie…
Ženy v běhu-czyli kolorowo i bez zbytecznych trudności.
Ženy v běhu Martina Horského jakiś czas goszczące na ekranach czeskich kin i multipleksów w zasadzie już biją rekordy oglądalności. Skądinąd to ten typ filmu…
Klec Jiřího Stracha-czyli Bohdalka i Hádek w świetnej kameralnej produkcji.
Klec Jiřího Stracha bardzo przekonuje w swojej skromnej telewizyjnej formie. Niby jest kameralnie, szablonowość fabularnej linii nie zdobywa się na jakąś niezależność, a wciąż jednak…
Hastrman-czyli film wart czterech statuetek.
Hastrman to z całą pewnością spośród wszystkich laureatów Czeskich Lwów 2019 film najbardziej wart osobnego wpisu. Już nie idzie o to, że wspólnie z Všechno bude…
Chvílky-czyli wspaniała i przeszywająca prostota.
Jenovéfa Boková podczas ceremonii Czeskich Lwów miała kilka konkurentek, acz rola żadnej nie miała chyba tej rangi. Zuzana Bydžovská mi umknęła przez daleko idącą rezerwę…
Prvok, Šampón, Tečka a Karel-czyli byle nie kryzys wieku szkolnego.
Prvok, Šampón, Tečka a Karel – film Patrika Hartla – budził moją ciekawość z dwóch powodów. Zawsze z życzliwością patrzyłem na fabularne szaleństwo książek tegoż…
Z czeską telewizją w nowy rok-czyli krótki przegląd nowości.
Ponieważ to już nie tylko jesień, a i styczeń jest czasem nowej ramówki telewizyjnej, śpieszę skrótowo opisać kilka tytułów. Podobnie jak poprzednio przoduje tu Česká…